Himnaríki og helvíti

Morgunn í Bolungarvík.

 Óshyrnar bauð mér ekki góðan daginn fyrr en undir hálf ellefu. Éljagangur hefti útsýnið út um eldhúsgluggann. Mér finnst ég ekki ná jafnvægi inn í daginn fyrr en Óshyrnan dregur frá.

Annars kom það ekki að sök hreiðraði mig bara inn í rúmi og lauk við bókina Himnaríki og helvíti eftir Jón Kalman. Hrikalega góð bók, mæli með henni. Hún ku víst eiga að gerast hér  í Víkinni og á Ísafirði eða í Plássinu. Lífið hér um þar síðustu aldarmót, þegar fjöllin voru svo há að þau skáru himinninn. Myrkrið á vetrum svo svart og þungt að það þyngdi andadráttinn. Dauðinn svo nálægður að það skildi aðeins einn sjóstakkur á milli lífs og dauða. Rúsínurnar í versluninni svo stórar að þær voru hnefafylli og sætar eins og sykur, sérstaklega fyrir þá sem ekki áttu inneign í versluninni.

Fólk upplifði hér himnaríki og helvíti. Hvað var annað í boði? og býðst eitthvað betra í dag? Hér áður fórnuðu menn lífi sínu og limum og var varla frétt þótt einn og einn kall léti frá sér öndina við barninginn við að ná í þann gula á haf út. Nú er það lög landsins sem slær á fingur fólksins hér við að bjarga sér að nýta sér afurði hafsins. Kannski eins gott, við vorum of ágeng við að halda okkur á lífi.

Himnaríki? helvíti?

Hvorugt, bara allt þar á milli!

Athugasemdir

[jk (IP-tala skráð) 1.12.2007 kl. 16:16]

Já framorðið er, amen.

[Spákonan á Kambinum (IP-tala skráð) 2.12.2007 kl. 18:44]

Ég þarf greinilega lesa þessa bók.....en vil samt ekki lesa allt of niðurdrepandi sögur......ekki núna.....er hún það nokkuð???